به دلیل حساسیت و اهمیت بالای رشته های توانبخشی،این رشته ها فقط توسط دانشگاه های دولتی تدریس می شوند و افراد برای قبولی در این رشته ها نیازمند رتبه ی بالایی در کنکور می باشند. فارغ التحصیلان این رشته ها همگی دارای کد نظام پزشکی هستند. رشته های توانبخشی شامل هفت رشته به نام های کاردرمانی، گفتاردرمانی، فیزیوتراپی، بینایی سنجی، شنوایی سنجی و ارتوپد فنی می باشد. کاردرمانگران برای مراجعان با انواع اختلالات جسمی و ذهنی درمان ارائه می کنند، گفتاردرمانگران مراجعانی که اختلالات دهانی و کلامی دارند را درمان می کنند، فیزیوتراپ ها با مراجعانی که اختلالات اسکلتی عضلانی دارند سر و کار دارند، متخصصان بینایی سنج وظیفه تعیین نمره چشم و تجویز عینک را برعهده دارند، متخصصهای شنوایی سنج وظیفه تربیت شنیداری و تجویز سمعک را برعهده دارند و متخصصان ارتوپد فنی انواع ارتز و پروتز و سایل کمکی را می سازند.

کاردرمانگران و گفتاردرمانگران چه کسانی هستند؟

درمانگران افرادی صبور دلسوز و با حوصله هستند که با از خود گذشتگی حتی بیشتر از حد توانشان به بیماران از سنین کودکی تا بزرگسالی خدمات توانبخشی را ارائه می کنند. این افراد با مدرک کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا از دانشگاه سراسری با رتبه های بالا فارغ التحصیل می شوند و از سازمان نظام پزشکی با گرفتن کد نظام پزشکی اجازه کار در کلینیک ها و بیمارستان ها را دریافت می کنند و بعد از کسب امتیازات علمی لازم مجوز تاسیس کلینیک را از سازمان نظام پزشکی و معاونت درمان دریافت می کنند.

تفاوت کاردرمانی و فیزیوتراپی چیست؟

کاردرمانی و فیزیوتراپی هر دو جزو رشته های توانبخشی می باشند به همین دلیل در بعضی موارد شبیه به هم هستند. متخصصان این دو رشته بیمار را ارزیابی می کنند ولی با این تفاوت که فیزیوتراپ ها بیمار را فقط از لحاظ جسمی ارزیابی می کنند اما کاردرمانگرها هم از لحاظ جسمی و هم از لحاظ روانی (ذهنی) بیمار را ارزیابی می کنند.

در بحث درمان هم این دو رشته متفاوت هستند چون کاردرمانگران بیشتر از تکنیک ها و تمرینات دستی (منوآل) برای درمان بیماران استفاده می کنند اما فیزیوتراپ ها بیشتر از مدالیته های برقی استفاده می کنند.

تفاوت دیگر این است که کاردرمانگران روی آموزش به افراد و مستقل شدن افراد در فعالیت های روزمره زندگی مانند لباس پوشیدن ،غذا خوردن و … کار می کنند اما فیزیوتراپ ها کمتر به این امر می پردازند. یکی دیگر از کارهایی که کاردرمانگران به آن بیشتر می پردازند ایجاد تغییر و تطبیق دادن محیط زندگی بیمار با شرایط او می باشد.

هدف رشته کاردرمانی

به تمام متخصصان کاردرمانی در دانشگاه آموزش داده می شود که چه درمانی برای مراجعان خود ارائه کنند تا مراجعان با اختلالات جسمی حرکتی و ذهنی به صورت کامل درمان می شوند و یا به بالاترین توانایی خود دست پیدا کنند تا بتوانند به صورت مستقل فعالیت های روزمره زندگی خود را انجام دهند و از نظر جسمی حرکتی و رشد عصبی ذهنی مانند همسالان خود بهترین عملکرد را داشته باشند. هدف این رشته رساندن افراد به بالاترین سطح رضایت از زندگی و بالاترین سطح اعتماد به نفس و عزت نفس می باشد.

ارتباط کاردرمانی و گفتاردرمانی:

اختلالات متفاوت جسمی حرکتی و ذهنی در کودکان معمولا باعث آسیب هایی در سیستم عصبی آنها می شود طوری که هم از نظر حرکتی و ذهنی و هم از نظر گفتاری این کودکان دچار اختلال می شوند. در واقع این کودکان نسبت به همسالان خود تاخیر دارند و برای درمان و جبران این تاخیر نیاز به توانبخشی یعنی کاردرمانی و گفتاردرمانی دارند. متخصصان این دو رشته به صورت گروهی کار می کنند و هماهنگ با یکدیگر باعث رشد و ترمیم سیستم عصبی کودکان می شوند تا این کودکان بتوانند مثل همسالان خود مهارت های لازم و متناسب با سن خود را کسب کنند و به بالاترین حد از توانایی خود برسند.

هدف رشته گفتاردرمانی:

متخصصان گفتاردرمانی کلینیک نیک با استفاده از تکینیک های درمانی به روز و تجهیزات پیشرفته برای مراجعه کنندگان با اختلالات متفاوت درمان تخصصی ارائه می کنند. تمام مراجعه کنندگانی که مشکلات جسمی حرکتی یا حسی حرکتی و ذهنی دارند معمولا به دلیل آسیب در سیستم عصبی یا رشد ناکافی سیستم عصبی دچار اختلالات متفاوتی در ناحیه صورت دهان و زبان هستند و نیاز به خدمات تخصصی گفتاردرمانی دارند که گفتاردرمانگرها متناسب با اختلالات مراجعه کنندگان درمان ویژه و تخصصی را در اختیار آنها قرار می دهند.